दिल धडकने दो......

दिल धडकने दो......

कोणत्याही सिनेमात एक कहाणी असते. ती कहाणी काही ठराविक पात्रांच्या भोवती फिरत असते. त्यात मग भाव-भावना-दु:ख-प्रेम इत्यादी इत्यादी मालमसाला नीटपणे जोडून जे नाट्य आकाराला येते ते म्हणजे यशस्वी सिनेमा. झोया अख्तर हे नाव कशाची आठवण देते? तर "अख्तर" आडनावाशी संबंधित इतर यशस्वी व्यक्ती आणि जिंदगी न मिलेगी दोबारा. "जिंदगी ना मिलेगी दोबारा" सारखा असं एखादंच दुर्मिळ उदाहरण असते जे "उत्तम " या सदरात वर उल्लेखित काही गोष्टींची कमी असूनही मोडते.
झोया अख्तर म्हणजे एक अशी दिग्दर्शक जी पात्रांच्या कथेतील बारकाव्यांवर खूप जास्त होमवर्क केल्यामुळे आपोआपच त्यांना चितारण्यात यशस्वी होते हे जिंदगी ना मिलेगी दोबारा मुळे प्रेक्षक अनुभवून आहेत. तर मग त्याच परंपरेत एका पंजाबी घराण्याची-घरातील पात्रांची कथा घेऊन ती आलेली आहे.

कहाणी:
एक पंजाबी घर - हाय सोसायटीत म्हणजेच उच्चभ्रू वर्गात मोडणारे - त्या घरातील व्यक्ती आणि त्यांचे आपसातील अन इतरांशी (प्रेम या दृष्टीने) चितारलेले संबंध म्हणजे "दिल धडकने दो". हि कहाणी चितारताना प्रेक्षकवर्ग हा सगळाच मुंबईत किंवा विदेशातला म्हणजेच सांपत्तिक दृष्ट्या उत्तम category तला नसून फक्त उच्चभ्रू वर्गाला डोळ्यापुढे ठेवून हि कहाणी mould करण्यात आलेली आहे अशी शंका खूप ठिकाणी प्रेक्षकांना आल्याशिवाय राहत नाही. सुरवात होते परीवातल्या विविध व्यक्तींच्या निरनिराळ्या बाजूना स्पर्श करते - त्यांचा नीट शेवट करते अन संपते. हिंदी सिनेमात कदाचित पहिल्यांदाच (आर्ट फिल्म हि संकल्पना वगळता) व्यावसायिक ऑन स्ट्रीम केलेला एक प्रयोग.

अभिनय:

अनिल कपूर या व्यक्तीने कदाचित पहिल्यांदाच एक बाप रंगवलेला आहे. झोया अख्तर थोडक्यात अख्तर या आडनावाभोवती असणारे वलय आणि जिंदगी ना मिलेगी दोबारा ला मिळालेले यश बघता या (कदाचित) प्रायोगिक प्रयत्नातही बरेच चांगले अभिनेते एकत्र केलेले आहेत. अनिल कपूर - रणवीर कपूर - प्रियांका चोप्रा - अनुष्का (वहिनी) हि काही उदाहरणे.

दिग्दर्शन:
आधीच उल्लेखल्या प्रमाणे झोया अख्तर हि कहाणीतील पात्र निवड - या पात्रांचा कहाणीशी संबंध - त्यांचा असणारा स्क्रीन प्रेजेंस इत्यादी इत्यादि बाबींवर व्यवस्थित होमवर्क करून आलेली जाणवते.
जिंदगी ना मिलेगी दोबारा मध्ये स्पेन मधल्या त्या पारंपारिक सोहळ्याला बॉलीवूड मध्ये पडद्यावर आणणे असे प्रयोग तिने केले होते तसाच एक महत्वाचा प्रयोग तिने येथेही केलेला आहे.त्या कुटुंबातल्या मुक्या प्राण्याला narrator म्हणून पूर्ण कहाणीभर वापरलेला आहे. हा कथेनुसार प्रयोग शोभला असला तरी हिंदीत नवीनच.

वेगवेगळ्या नवनवीन प्रयोगांना चितारताना कदाचित दिग्दर्शक त्यात वाहवत जाण्याचा चान्स असतो. कदाचित "काम करा पण असे काम करा ज्यात आनंद मिळतो" हा संदेश देण्याचाही प्रयत्न असू शकतो पण जो स्वच्छपणे जमलेला नाही.बॉलीवूड मध्ये सहजा-सहजी न आढळणारा एक नवीन प्रयोग- भलेही जमलेला नसला तरीही - झोया अख्तर आणि अनुष्का (वहिनी) मला आवडते म्हणून मी चित्रपटाला १* देईन, बाकी निर्णय प्रेक्षकांनी घ्यावा.
-समीर